Τα λυπηρά γεγονότα των τελευταίων ημερών στη Λιβύη, έφεραν και πάλι στο μυαλό μου το αξέχαστο ταξίδι που έκανα στη χώρα αυτή 4 χρόνια πριν. Ήταν μια εξαιρετικά διοργανωμένη αποστολή από τον ΕΟΣ Αχαρνών με αρχηγό τον Παύλο Παύλου. Αναμφισβήτητα το ομορφότερο κομμάτι του ταξιδιού ήταν η πέντε μέρες στην έρημο, ένα μέρος μαγευτικό, τελείως διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθήσει. Οι άνθρωποι πολύ φιλικοί και εγκάρδιοι, ο ηγέτης τους όμως ένα πρόσωπο αμφιλεγόμενο που δείχνει τώρα την “εγκληματική” πλευρά του.
Κάποτε έτυχε και γνώρισα στη Νάξο ένα γερμανό ο οποίος ήταν ο ιδιοκτήτης μιας πολύ σπουδαίας γερμανικής εταιρίας security που κατασκεύαζε σπίτια-καταφύγια πολύ υψηλής τεχνολογίας και ο οποίος είχε κατασκευάσει για λογαριασμό του Καντάφι ένα από τα πολλά καταφύγιά του με την τελευταία λέξη στην τεχνολογία και την ασφάλεια. Δεν θυμάμαι το όνομά του, θυμάμαι όμως χαρακτηριστικά πως με είχε ρωτήσει ποια είναι η γνώμη μου για τον Καντάφι και του είχα απαντήσει πως πραγματικά δεν ξέρω και κατόπιν του έκανα την ίδια ερώτηση μιας και τον είχε πελάτη και γνώριζε περισσότερα. “He’s a criminal” μου είχε απαντήσει απόλυτα!
Το slideshow που ακολουθεί είναι αρκετά παλιό, το έφτιαξα στο iPhoto σχεδόν πριν 4 χρόνια αλλά δυστυχώς δεν είναι σε HD ανάλυση, και μικρό σε διαστάσεις (640x480pixels). Παράλληλα δεν υπάρχει σύντομη version, γιατί προοριζόνταν για προβολή στο σύλλογο και η διάρκειά του είναι 51 λεπτά. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν με μια Nikon D200 και φακούς Nikon AFS και για τον αυθεντικό ήχο του περιβάλλοντος που κατέγραψα σε ορισμένα σημεία χρησιμοποίησα το Marantz PMD660. Η μουσική επένδυση είναι βεβαίως αραβική, αλλά η προέλευσή της είναι από το Μαρόκο με μια μικρή εξαίρεση ενός πολύ ωραίου κομματιού που ακούγεται μέσα σε ένα jeep (15:00 λεπτά στο slideshow), που προέρχεται από την Λιβύη και αποτελεί την προτίμησή μου αλλά δυστυχώς δεν έμαθα ποτέ τον δημιουργό του.