Χειμερινή ανάβαση του Πεζοπορικού Ομίλου Αθηνών στο Βουτσικάκι (2152μ), στα βόρεια Άγραφα. Η εκκίνηση έγινε από το χωριό Νεράιδα και η διαμονή στο πολυτελέστατο καταφύγιο των Αγράφων με φαγητό, μουσική και χορό από τους διαχειριστές του καταφυγίου. Νωρίς το πρωί της κυριακής ξεκίνησε η πορεία μας για την κορυφή που διακόπηκε όμως λίγο μετά την κορφή “Τέμπλα” λόγω των θυελλωδών ανέμων και της γενικής επιδείνωσης του καιρού.
Μέρος 1ο: Σάββατο 20/2/10
Μέρος 2ο: Κυριακή 21/2/10
Μερικές αναλυτικές τεχνικές πληροφορίες για όποιον τον ενδιαφέρει:
Αυτή τη φορά αντί για φωτογραφική μηχανή χρησιμοποίησα μια HD videocamera. Είναι μια πρώτη δοκιμή της δανεικής από τον αδελφό μου Handycam SONY HDR-CX520VE. Πολύ μικρή, ελαφριά, πρακτική, με πολύ καλό οπτικό αποτέλεσμα, αλλά βέβαια δεν έχει τις δυνατότητες των manual ρυθμίσεων, της ποιότητας και των χαρακτηριστικών των φακών μιας ψηφιακής SLR όσον αφορά την εικόνα. Ο ήχος και η κίνηση βέβαια είναι ατού, οπότε ορισμένα θέματα αποτυπώνονται καλύτερα από βιντεοκάμερες παρά από φωτογραφικές μηχανές.
Διαβάστε το τεχνικό post συμπίεση HD video για το internet για περαιτέρω πληροφορίες.
Μπράβο Κώστα !!!
Πολύ ωραίο το video και η εκδρομή σου !!!
Και το καταφύγιο…. με ιδιαίτερο μουσικό χαρακτήρα !!!!
φίλε είσαι καλλιτέχνης!
Τέλεια εκδρομή !!!!!
Καλή αρχή με τα video …
Πολύ όμορφο και πιο “ζωντανό” !!!
Κώστα μπράβο
Συνεχώς βρίσκεσαι σε αναζητήσεις (και όχι μονο τεχνολογικές…)
Κώστα, με μετέφερες. Σ’ευχαριστώ.
!!αυτη η ματια σου ειναι τοσο φωτεινη, τοσο ευαισθητη, καθε φορα με ταξιδευεις με το πιο πλουσιο μεσο που φανταζομαι την εικονα, μουσικη, και την κινηση!!! ευγε!!!
Κώστα συγχαρητήρια…χάρηκα 2 φορές που το είδα …μια που περάσατε όμορφα και μια γιατί μου θύμισε πολύ ωραίες αναβάσεις που μου έχουν λείψει.
Πάντα ψηλά!
Ημουν εκει με το Βριλησσο μια βδομαδα πριν απο σας στις 13-14/2/2010. Ειναι φοβερη η διαφορα στο τοπιο: εμεις πεσαμε πανω στην κακοκαιρια που εστρωσε το χιονι. Το χιονι μας εφτανε ως το μηρο. Στα ελατα στις πλαγιες δεν μπορουσες να πλησιασεις γιατι η τρυπα διπλα στον κορμο ηταν οσο το υψος ενος ανθρωπου κι αν επεφτες μεσα… Η ορατοτητα ηταν … ανυπαρκτη, αφου με προσπαθεια βλεπαμε το μπροστινο μας στα 2-3 μετρα. Και μεις φτασαμε μεχρι την Τεμπλα.
Μπραβο conpap για το υλικο σου.
Πολλές ευχαριστίες, Κώστα
Πρώτα για τις άπαιχτες εικόνες που μας χαρίζεις. Και μετά γιατί γλυτώνεις τα δάχτυλά μας από το πάγωμα να πρέπει να τραβάμε τις δικές μας (λιγότερο καλές) φωτογραφίες…
U R simply the best … (fcUK the rest 🙂
A>
Κώστα πολύ ωραίο το βίντεο!!!!
Πραγματικά άξιζε η αναμονή.Άντε γρήγορα να ακολουθήσει κ το δεύτερο βίντεο.
Κώστα μπράβο. Πάντα πρωτοπόρος.
Keep shooting…
Μπράβο Κώστα, εξαιρετικη η ταινία σου(και μάλιστα κάτω από δύσκολες συνθήκες),ζήλεψα όχι μόνο την εμπειρία στο Βουτσικάκι αλλά και τα πλεονεκτήματα που εχει το βίντεο σε σχέση με τη φωτογραφία…
Λες να αλλάξουμε χόμπυ;
@ Ilias: Εγώ εξακολουθώ να προτιμώ τη φωτογραφία από το video. Μπορεί κάποια θέματα στο video να παρουσιάζονται καλύτερα και να έχεις το πλεονέκτημα του ήχου, αλλά η φωτογραφία αποτυπώνει μια στιγμή για πάντα κι αφήνει τη φαντασία ελεύθερη να καλπάσει. Άσε που το video θέλει πολύ δουλειά στο μοντάζ.
Προσεχώς θα κάνω ένα μικρό πείραμα με HDDSLR video, δηλαδή HD video τραβηγμένο με φωτογραφική μηχανή (Nikon D3s). Η διαφορά στο αποτέλεσμα είναι μεγάλη σε σχέση με μια κοινή βιντεοκάμερα. Μοιάζει περισσότερο με film παρά με video. H εστίαση είναι manual, το βάθος πεδίου ρηχό, τα καρέ 24/λεπτό και progressive, έχεις επιλογή διαφορετικών φακών και γενικά όλο το look είναι σαν το film (κινηματογραφικό film).
Έχω σκεφτεί μια ταινία μικρού μήκους (σαν video clip) με θέμα τη συναρμολόγηση ενός καινούργιου ποδηλάτου. Είναι το καινούργιο κουρσάκι που έχω πάρει και προς το παρόν είναι σε κομμάτια μέσα σε κούτες. Είδωμεν…
το κάθε πράγμα, έχει τη χάρη του λοιπόν.
θα περιμένω την ταινία με την DSLR, καλή δύναμη !