Χειμερινή ανάβαση του ΠΟΑ στο Γράμμο, ένα συνοριακό βουνό με μεγάλη ιστορία λόγω του εμφυλίου αλλά και απαράμμιλης φυσικής ομορφιάς. Εκτός από την ψηλότερη κορφή του Τσούκα Πέτσικ (2521μ) ανεβήκαμε ακολουθώντας την κορυφογραμμή – σύνορο με την Αλβανία στην προηγούμενη κορφή Μαύρη Πέτρα αλλά και στην νοτιοδυτική απόληξή του το ιστορικό Κάμενικ στις πλαγιές του οποίου έληξε ο εμφύλιος πόλεμος στις 30 Αυγούστου του 1949. Λίγα πράγματα έχουν απομείνει να μας θυμίζουν τη σκοτεινή και αιματοβαμμένη εκείνη περίοδο καθώς τα ναρκοπέδια έχουν πλέον καθαριστεί και τα συρματοπλέγματα, φυλάκια και οχυρά-πολυβολεία είχαν καλυφθεί από το χιόνι. Η φύση θέλησε να μας αναδείξει τη μοναδική ομορφιά του βουνού αυτού κι όχι την πληγωμένη ιστορία του.
Είχα επισκευτεί το Γράμμο πριν 12 περίπου χρόνια, το φθινόπωρο του 2004 όμως δεν είχαμε ανέβει στην Τσούκα Πέτσικ αλλά στις ανατολικότερες κορφές του, Αρένες και Σούφλικα με αφετηρία το χωριό Χρυσή. Έτσι έμενε πάντα μια επιθυμία ανεκπλήρωτη που με σύμμαχο το καλό καιρό και την ωραία παρέα, επιτέλους πραγματοποιήθηκε. Ίσως το παράκανα με το πλήθος των φωτογραφιών, αλλά από τη μια μεριά τα θέματα ήταν τόσα πολλά και όμορφα κι από την άλλη το βουνό είναι αρκετά μακριά γεωγραφικά ώστε να είναι εύκολα επισκέψιμο για να το ξαναφωτογραφίσω.
Photo Gallery
Part I
Part II
