Χειμερινή κατασκήνωση στη Δρακόλιμνη της Τύμφης. Η ανάβαση έγινε από το κλασικό μονοπάτι που ξεκινάει από το Μικρό Πάπιγκο και περνώντας από το καταφύγιο συνεχίσαμε την πορεία μας προς την παγωμένη (δυστυχώς για τους φωτογράφους) Δρακόλιμνη. Η κατασκήνωση ήταν υπέροχη με σχεδόν άπνοια, ξαστεριά και λίγο σχετικά κρύο. Χωρίς να το καταλάβω, είχαν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ανέβηκα στη Τύμφη τελευταία φορά, σε μια άλλη διαδρομή, περνώντας από την κορυφή Αστράκα. Αλλά αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα είναι το γεγονός πως ουσιαστικά η Τύμφη είναι το πρώτο υψηλό βουνό που ανέβηκα ποτέ, αφού το Σεπτέμβριο του 1991 χωρίς εξοπλισμό και γνώση αλλά με περίσσια αποφασιστικότητα έκανα την ίδια διαδρομή, μόνος, με τα πάνινα All Star για να βουτήξω στην κρύα λίμνη και να γνωρίσω επιτέλους την απίθανη Ελληνική αλπική φύση!